Geomatyka

Geoinformatyka (geomatyka) – dyscyplina nauki i techniki zajmująca się pozyskiwaniem, przetwarzaniem, gromadzeniem, analizowaniem i udostępnianiem informacji przestrzennej. W realizacji wyżej wymienionych zadań zaangażowany jest zespół środków technicznych (komputery, sieci teleinformatyczne), prawnych (ustawy i rozporządzenia), ekonomicznych (opłacalność inwestowania w sprzęt i oprogramowanie) oraz personalnych (użytkownicy, programiści i administratorzy systemów).

Źródła danych

Elementarnym źródłem danych dla opracowań średnioskalowych i małoskalowych są zdjęcia lotnicze i satelitarne (fotogrametria) albo zobrazowanie wykonane spoza zakresu światłą widzialnego np. skaning laserowy, InSAR (teledetekcja). Produktami finalnymi w Polsce są BDO – Baza Danych Ogólnogeograficznych o szczegółówości 1:100 000, VMapa poziomu 2 (mapa wojskowa) o szczegółowości 1:50 000 oraz TBD – Baza Danych Topograficznych (tylko dla niektórych obszarów zurbanizowanych) o szczegółowości 1:10 000. W Systemach Informacji o Terenie znajduje się przede wszystkim opracowania wielkoskalowe, w postaci mapy zasadniczej (skala 1:5000, 1:2000, 1:1000, 1;500 z dopuszczeniem skal większych) wraz z poszczególnymi nakładkami (uzbrojenie terenu, ewidencja gruntów i budynków, rzeźba terenu, sytuacja).

Podstawa prawna w Polsce

W Polsce geoinformatyka regulowana jest poprzez Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U.05.240.2027), rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie szczegółowych zasad i trybu założenia i prowadzenia krajowego systemu informacji o terenie z dnia 12 lipca 2001 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 80, poz. 866).